Raport RST i M – w krótkofalarstwie oznaczenie określające jakość (czytelność), siłę i ton i modulację sygnału odbieranej stacji. Nazwa pochodzi od akronimu słów z języka angielskiego: Readability, Strength, Tone, Modulation.

Raporty wymienia się w trakcie prowadzonej łączności radiowej. Są one również umieszczane na kartach QSL.

Raport składa się z dwóch lub trzech cyfr (RS lub RST lub RSM). Przy emisji fonicznej jest to zwykle raport RS lub RSM.

Readability – czytelność odbioru:

1 – nieczytelny

2 – okresowo czytelny

3 – czytelny z trudem

4 – czytelny bez trudności

5 – dobrze czytelny

Strength – siła sygnału:

1 – ledwo słyszalny sygnał

2 – bardzo słaby sygnał

3 – słaby sygnał

4 – dostateczny sygnał

5 – dość dobry sygnał

6 – dobry sygnał

7 – średnio silny sygnał

8 – bardzo silny sygnał

9 – nadzwyczaj silny sygnał

Tone – ton (CW telegrafia):

1 – chrapliwy ton prądu zmiennego poniżej 50 Hz

2 – ton prądu zmiennego do 150 Hz

3 – mało dźwięczny ton prądu zmiennego

4 – dźwięczny ton prądu zmiennego

5 – ton prądu stałego mocno modulowany napięciem zmiennym

6 – ton prądu stałego mało modulowany napięciem zmiennym

7 – ton prądu stałego z lekkim przydźwiękiem prądu zmiennego

8 – dobry ton prądu stałego

9 – bardzo czysty ton prądu stałego

Modulation – jakość modulacji:

1 – modulacja zupełnie nie zrozumiała

2 – zła modulacja

3 – niewielka jakość modulacji

4 – modulacja miernej jakości

5 – dobra modulacja

W przeszłości do raportu opcjonalnie były dodawane sufiksy literowe oznaczające inne cechy sygnału:

X – znaki o tonie stabilnym, podobnym do tonu układów stabilizowanych kwarcem
K – kliksy (trzaski) przy kluczowaniu
C – chirp (piukanie) przy kluczowaniu